حس های نهفته در پشت هر سلام ،

به شعر و شاعران چندان ربطی ندارند !

آنان چاقو می سازند

برای تراش چوبی ،

یا قاچ قاچ خربزه در سفر

شما مختارید که برای لوله کردن روده های هم

از آن استفاده کنید !

پیروزمندانه سیگارش را روشن می کند و چشمان را تنگ

اما آنان دست بردار نیستند !

هی ! درددزدان ِ گند جوراب !

هی ! مورچه های عینکی !

چشم تنگ کردنتان کرشمه ی شماست ،

برای بیوه دخترهای رنگ پریده ی رمانتیک !

پری های پر پنبه ایی شعر فردای شما !

زبانتان مار را از لانه بیرون می کشد !

عمودی ها و افقی هایتان بی حکمت نیست !

اگر سلام را نمی خواستید ،

ما مجبور به تکرار این همه حقارت نمی شدیم !

سلام ! دزد ِ سیگارهای خودم

و عروسک ِ یک چشم دخترم !

سلام ! قاتل برادرم !

سلام ! مهمان ناخوانده !

سلام ! خسته گی های بی پایان نان ،

کفش ،

رنگ ...

سلام ! ای همه ی ناتوانی ها !

نداشتن ها !

سلام ! ای همه ی عرق های شرم !

سلام ! ای زندگی !

ای ملال بی پایان !

سلام ! ای دل قاچ قاچ !

ای چاقوی خود ساخته !

از : حسین پناهی